الهی؛ راز دل با تو چه گویم که تو خود راز دلی ...

بسم الله الرّحمن الرّحیم

می‌پرسد چرا تو را می‌پرستم؟

:))))

یکی جواب می‌دهد:

«انتم الفقرا الی الله» ...

مثل رابطه ماهی است با آب،

حیاتش وابسته به اوست، نیازمند آب است ...

مغز می‌گوید عجب جواب قانع کننده‌ای!

اما دل‌م به این جواب می‌خندد...

آهسته می‌گوید:

فقر خیلی کم است ...

نه!

مثل رابطه‌ی پروانه‌ست با شمع ...

اگر این فقر و احتیاج هم نبود،

می‌پرستیدم‌ت؛

که چه پرستیدنی هستی ...