الهی؛ راز دل با تو چه گویم که تو خود راز دلی ...

بسم الله الرّحمن الرّحیم

آه که دلم برای سحرهای با تو بودن چقدر لک زده ...

سحرهای ساکت و خلوت

پر از تو ...

آن لحظه هایی که از شر دیوارها و حجاب های اتاقم به پشت بام فرار میکنم

ابوحمزه را پلی میکنم

زانوهایم را بغل میگیرم

به آسمان زل میزنم و

تو را تماشا میکنم؛

آن لحظه هایی که میخواهم ابوحمزه را زمزمه کنم و نمی‌توانم ...؛

آن لحظه ها را با هیچ حسی عوض نمیکنم مولایم...

+ آن لحظه ها را تا در این دنیا هستم، از من نگیر.

++ کانی بنفسی واقفة بین یدیک